‘In de zomer van 1959 vernam ik van buitenlandse zaken dat het plan bestond mij te benoemen tot gezant in de Federatie van Maleisië. Kuala Lumpur was [toen] een veel kleinere post dan Beiroet en de plaatselijke Nederlandse belangen waren gering. Maar nadat Indonesië de betrekkingen met Nederland had verbroken, nam Kuala Lumpur snel aan belang voor ons toe als observatiepost voor Indonesië. Bovendien was bekend dat de Federatie zou trachten te bemiddelen tussen Den Haag en Jakarta teneinde de impasse inzake Nieuw-Guinea te doorbreken.’

In 1961 gebeurde het volgende:

‘Aan de uitgever Michael Joseph Ltd. in Londen had ik mijn ‘nieuwe’ romans The Haunted Monastery, The Red Pavilion en The Lacquer Screen gezonden. Zij lieten mij weten dat ze slechts één Rechter Tie-boek per jaar wilden uitgeven; bovendien vonden ze mijn drie nieuwe romans [elk] te kort voor een boek. Dat beviel mij helemaal niet, en ik besloot deze boeken zelf te publiceren. Ik kende een zekere heer Ee, een ondernemende jonge Chinese drukker, die zich had gespecialiseerd in het drukken van bioscoopkaartjes, programma’s, pamfletten en dergelijke, maar niet boeken. Ik haalde hem ertoe over ook dat gebied eens te betreden, te beginnen met mijn roman The Red Pavilion. Daarop bracht ik vele zeer leerrijke uren door in zijn drukkerij; ik zocht de letter, het papier, de grootte van de bladzijden enzovoorts uit; ook ontwierp ik zelf het omslag. Zo werden er drieduizend exemplaren gedrukt voor het, naar westerse maatstaven, zeer lage bedrag van 2000 Maleise dollars of ongeveer £ 200. Ik betaalde de heer Ee 5% voor de marketingkosten. Hij beschikte niet over een organisatie om een boek op de markt te brengen, maar zijn jeeps reden dagelijks kriskras het hele land door om drukwerk af te leveren. Nu gaf hij elke chauffeur twee dozijn exemplaren van mijn roman mee om te verkopen aan wie het maar wilde hebben, zoals je appels en eieren verkoopt! Via deze heel ongebruikelijke methode kreeg het boek wijde bekendheid, vooral onder de Engels-opgeleide Chinezen.’

‘Chinese en Engelstalige kranten schreven erover en binnen zes maanden waren alle exemplaren verkocht, wat mij een aardige winst opleverde. We gaven nog een tweede editie uit en drukten ook The Haunted Monastery en The Lacquer Screen. Chinese vrienden begonnen deze romans in het Chinees te vertalen. Ook zond ik exemplaren naar Hongkong, Bangkok, Japan en de Verenigde Staten.’

Pas drie jaar later, in 1964, kwam er een vierde boek uit in Kuala Lumpur. Dat was echter geen Rechter Tie-verhaal, maar de enige andere roman die Van Gulik geschreven heeft: The Given Day, ofwel Een gegeven dag; een Amsterdams mysterie.

Deze vier uitgaven zijn tegenwoordig erg in trek bij vooral Amerikaanse verzamelaars. Voor een gaaf exemplaar worden honderden dollars neergeteld.

Citaten uit Een man van drie levens, de biografie van Barkman en Van der Hoeven.